Παρακολούθηση της βραβευμένης ταινίας «Τα Όριά μας» από τους μαθητές/τριες της Α΄ Λυκείου
Την Πέμπτη 29 Φεβρουαρίου 2024, οι μαθητές της Α΄Λυκείου πραγματοποίησαν εκπαιδευτική επίσκεψη στον πολυχώρο Veso Mare, προκειμένου να παρακολουθήσουν τη βραβευμένη ταινία – ντοκιμαντέρ «Τα Όριά μας», που αναφέρεται στον μαραθώνιο αγώνα Τριάθλου Ironman που ολοκλήρωσε ο πρώτος και μοναδικός ως τώρα Έλληνας αθλητής με αναπηρία, ο Γιάννης Χατζήμπεης.
Το ντοκιμαντέρ και το παράδειγμα του Γιάννη Χατζήμπεη, ενός δυνατού και αισιόδοξου ανθρώπου, ήταν μια ευκαιρία να ευαισθητοποιηθούν οι μαθητές μας στην έννοια της διαφορετικότητας, στις αξίες της οικογένειας καιτης φιλίας, στη σημασία του αθλητισμού και της προσπάθειας.
Λίγα λόγια για την ταινία: Ένας αθλητής με αναπηρία πηγαίνει την επτάχρονη κόρη και τον πεντάχρονο γιο του να τρέξουν έναν από τους πρώτους τους αγώνες παιδικού Τριάθλου και θυμάται τον πιο δύσκολο αγώνα που έχει κάνει ποτέ: ένα IRONMAN∙ μια από τις πιο εξαντλητικές δοκιμασίες που μπορεί να αντέξει κανείς σε μία μέρα. Ο αγώνας περιλαμβάνει 3,8 χλμ. κολύμβηση, 180 χλμ. ποδήλατο και 42 χλμ. τρέξιμο.
«Στην ταινία, τα παιδιά –και όχι μόνο– βλέπουν έναν καθημερινό άνθρωπο ο οποίος καταφέρνει να κάνει κάτι δύσκολο, κάτι που δεν κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι με αναπηρία. Το μήνυμα που παίρνουν είναι να μην μεμψιμοιρούν για όσα δεν έχουν. Αλλά το πιο βασικό μήνυμα είναι ότι μπορούν κι εκείνα να πετύχουν», λέει ο Γιάννης Χατζήμπεης.
Μετά την προβολή της ταινίας, ο κ. Χατζήμπεης, συνομίλησε με τους μαθητές οι οποίοι του υπέβαλαν πολλές και ενδιαφέρουσες ερωτήσεις. Τόνισε πως αν και γεννήθηκε με αναπηρία στο χέρι, ποτέ δεν αντιλήφθηκε τη διαφορετικότητά του ως πρόβλημα. Παρά τις δυσκολίες και τις προκαταλήψεις που αντιμετώπισε, κατάφερε όχι μόνο να γίνει απόλυτα λειτουργικός στην καθημερινότητά του, αλλά και να λάβει μέρος και να ολοκληρώσει τον πολύ απαιτητικό μαραθώνιο του Ironman.
Μέσα από τον διάλογο κατέθεσε τις δικές του μεγάλες αλήθειες ζωής: Τίποτα στη ζωή δεν είναι ακατόρθωτο αρκεί να το θέλουμε πολύ και να προετοιμαζόμαστε για αυτό σωστά. Να πιστεύουμε στον εαυτό μας και στους ανθρώπους που μας συντροφεύουν. Να προχωράμε βάζοντας κάθε φορά έναν νέο στόχο, προκειμένου να γνωρίσουμε – ακόμα και να ξεπεράσουμε – τα προσωπικά μας όρια.
